Nie będziemy nawet próbować zbliżyć się do mistrzowskiego poziomu profesora Miodka, który swój program o podobno brzmiącym tytule prowadził przez niemal 20 lat (Ojczyzna polszczyzna, 1987-2007), racząc nas niezliczonymi ciekawostkami i zagadnieniami związanymi z naszym ojczystym, polskim językiem. Niniejszym wpisem chcemy rozpocząć kolejną serię, którą niejako wymusiły porządki w materiałach zebranych do prezentacji w naszej Galerii 🙂 Mamy już spory zestaw materiałów prezentujących ciekawe słowa, wyrazy, których użycie w języku polskim często wygasło, czasem zmieniło znaczenie lub funkcjonuje wciąż, lecz w zmienionej formie.
Na początek prezentujemy słowo POTWARZ, konkretnie w odmianie: POTWARCZE WIEŚCI. W aktach Sądu Kryminalnego z drugiej połowy XIX wieku znajdujemy je w kontekście sprawy wytoczonej za szerzenie potwarczych wieści – co to jeden pan rozpowiadał, że widział, jak drugi z klaczą przy drodze lubieżności różne czynił, ale dowodów żadnych na to nie miał.
Zgodnie z zapisem w Słowniku Języka Polskiego PWN, potwarz oznacza oszczerstwo, zaś potwarczy to będący potwarzą, pomówieniem, zniesławieniem; oszczerczy.
To tyle z XIX wieku – w kolejnych odcinkach cofniemy się jeszcze dalej, bo mamy w zanadrzu zapisy ciekawych “słówek” nawet w księgach z XV wieku! Do zobaczenia 🙂
250, Sąd Kryminalny w Lublinie, sygn. 4
MK
348.
